- قرآن مجید
- الزویری، محجوب (2017)، «ناگفتههای روابط ایران و سوریه»، مرکز مطالعات ایرانی آنکارا، 8 آگوست، در: https://iramcenter.org/fa/iran-ve-suriye-arasinda-anlatilmamis-iliskiler/
- امیریاختیاری، رضا و حسین دوستمحمدی (1396)، «نقش قدرتهای تأثیرگذار در بحران سوریه و تحلیل ژانوسی از منافع ملی جمهوری اسلامی ایران»، فصلنامه پژوهشهای انقلاب اسلامی، شماره21، تابستان، صص69-41.
- تابناک (1396)، «چرا اسرائیل اقدام به افشای آمار «نیروهای ایران» در سوریه کرد؟/ سابقه افشای اطلاعات در خصوص حضور نظامی ایران در سوریه»،
تارنمای تحلیلی-خبری تابناک، 7 بهمن، در:
https://www.tabnak.ir/fa/news/768401/
- حبیبیان، محمدحسن (1395)، «مدیریت بحران جمهوری اسلامی ایران در بحران سوریه»، فصلنامه پژوهشهای انقلاب اسلامی، دوره5، شماره18، صص26-7.
- رهپیک، محسن و نجف لکزائی (1386)، «اصول و مبانی تحلیل امنیت»، دوفصلنامه نگرش راهبردی، شمارههای 80و79، صص 184-165.
- سهیلینجفآبادی، سهیل و گارینه کشیشیانسیرکی (1397)، «سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران در قبال تحولات خاورمیانه (بیداری اسلامی) با تأکید بر بحران سوریه»، فصلنامه تحقیقات سیاسی و بینالمللی، دوره10، شماره37، زمستان، صص50-26.
- عبداللهخانی، علی (1383)، نظریههای امنیت، جلد اول، تهران، انتشارات موسسه فرهنگی مطالعات تحقیقات بینالمللی ابرار معاصر تهران.
- علیمحمد، شیوا (1396)، «بررسی مشروعیت حضور نظامی ایران در مخاصمه مسلحانه سوریه در پرتو اصول حقوق بینالملل»، فصلنامه مطالعات راهبردی جهان اسلام، دوره18، شماره70، تابستان، صص190-161.
- غفوری، سلیم (1394)، «اهمیت کار مدافعان حرم بسیار بالاست»، تارنمای خبری انصار حزب الله، در: http://www.yalasarat.com
- قزوینی نظمآبادی، محمد (1397)، «واکاوی علل حضور مستشاری ایران در سوریه و عراق»، ماهنامه آفاق علوم انسانی، شماره17، شهریور، صص42-33.
- کاظمی، علیاصغر (1370)، زنجیره تنازعی در سیاست و روابط بینالملل، تهران، نشر قومس.
- لینکلیتر، اندرو (1385)، جامعه و همکاری در روابط بینالملل، ترجمه بهرام مستقیمی، تهران، دفتر مطالعات سیاسی و بینالمللی.
- مسعودنیا، حسین، شهروز ابراهیمی و حمید درج (1397)، «واکاوی سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران در قبال بحران سوریه: چالشها و پیامدها»، فصلنامه مطالعات راهبردی سیاستگذاری عمومی، دوره 8، شماره 28، پاییز، صص146-125.
- مشیرزاده، حمیرا (1384)، تحول در نظریههای روابط بینالملل، تهران، انتشارات سمت.
- منصور، جهانگیر (1398)، قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، تهران، نشر دوران، چاپ 128.
- موسوی، سیدمحمد؛ مجتبی غفوری و مصطفی ملکوتیان (1395)، «تبیین سیاست راهبردی جمهوری اسلامی ایران در قبال سوریه»، فصلنامه مطالعات انقلاب اسلامی، دوره13، شماره47، زمستان، صص68-49.
- نظامیپور، قدیر، مهدیه شادمانی و منیژه اخوان (1395)، «ارزیابی چگونگی راهبرد نوین مستشاری ایران در مقابله با گروههای تکفیری در سوریه»، فصلنامه پژوهشهای حفاظتی- امنیتی، سال5، شماره18، تابستان، صص22-1.
- نوروزیامیری، حسین (1394)، «بررسی تطبیقی سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران و عربستان سعودی در قبال تحولات بیداری اسلامی»، پایاننامه کارشناسیارشد مطالعات منطقهای، تهران، دانشگاه علاومه طباطبایی.
- نیاکویی، امیر (1392)، «بررسی بحرانهای عراق و سوریه در پرتو نظریههای امنیتی»، فصلنامه سیاست جهانی، دوره2، شماره1، بهار، صص115-95.
- هشترودی، یاشار (1389)، «امنیت»، روزنامه رسالت، شماره 7197، 18 بهمن، ص18.
- Baldwin, David A. (1993), “Neorealism and Neoliberalism: The Contemporary Debate”, in: David A. Baldwin, Neoliberalism, Neorealism, and World Politics, New York: Columbia University Press.
- Kozhanov, Nikolay (2017), “Main Drivers of Russian Military deployment in Syria”, International Studies Journal (ISJ), Vol. 13, No. 52, 21-38.
- Levinson, Charles (2010), “Iran Arms Syria with Radar”, Wall Street Journal, June 30, at: https://www.wsj.com/articles/SB10001424052748703426004575338923106485984
- Mearsheimer, John J. (1995), “A Realist Reply”, International Security, Vol. 20, No. 1, Summer, pp. 82-93.
- Sedivy, Jivi (2004), “Book Review of Region and Powers: The Structure of International Security by Barry Buzan and Ole Weaver”, Journal of International Relation and Development, Vol.7, No.2, pp. 459-467.
- Waltz, Kenneth N. (1979), Theory of International Politics, New York: Random House.
- Wendt, Alexander (1995), “Constructing International Politics”, International Security, Vol. 20, No.1, 71-84.
- Wendt, Alexander (1999), Social Theory of International Politics, Cambridge: Cambridge University Press.