چالش‌های دگرباشان در چارچوب حقوق اسلامی و حقوق بشر

نوع مقاله : مقاله علمی- پژوهشی مستقل

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری حقوق کیفری و جرم شناسی، واحد لاهیجان، دانشگاه آزاد اسلامی، لاهیجان، ایران

2 استادیار گروه فقه و حقوق، واحد لاهیجان، دانشگاه آزاد اسلامی، لاهیجان، ایران.

چکیده

در عصر جهانی شدن و گسترش تنوع فرهنگی، موضوع حقوق دگرباشان از اهمیت ویژه‌ای برخوردار شده است. حقوق بشر بر پایه اصولی همچون کرامت ذاتی انسان‌ها و برابری حقوق تمام افراد بنا شده و اعلامیه جهانی حقوق بشر و معاهدات بین‌المللی مرتبط، هرگونه تبعیض از جمله بر اساس گرایش جنسی را ممنوع و حقوق مساوی برای همگان را مورد تأکید قرار داده است. بنابراین از منظر حقوق بشر، دگرباشان نیز باید همانند سایر افراد از حقوق مساوی برخوردار باشند. اما در مقابل، حقوق اسلامی مبتنی بر موازین و اصول اخلاقی اسلام است که روابطدگرباشان را مغایر با فطرت آدمی دانسته و حرام می‌شمارد. بر همین اساس، حقوق اسلامی علاوه بر مخالفت با اینگونه روابط ، امکان شناسایی حقوق برابر برای دگرباشان را نیز نمی‌پذیرد. این تفاوت کامل در رویکرد و نگرش این دو مکتب حقوقی، موجب بروز چالش‌ها و تعارضات عمیقی در حوزه حقوق دگرباشان در سطح ملی و بین‌المللی گردیده است. این پژوهش با هدف بررسی چالش‌ها و تعارضات موجود میان این دو مکتب حقوقی در خصوص حقوق افراد دگرباش انجام شد. روش تحقیق مورد استفاده، رویکردی توصیفی-تحلیلی داشت. یافته‌ها نشان می‌دهد که تفاوت‌های فلسفی و مفهومی عمیق میان حقوق بشر و حقوق اسلامی منجر به چالش‌های اساسی در این زمینه شده است. حقوق بشر بر مبنای برابری استوار است درحالی‌که حقوق اسلام بر پایه اصول اخلاقی و شرعی قرار دارد که دیدگاهی کاربردی‌تر و واقع‌بینانه‌تر نسبت به حقوق دگرباشان دارد.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

عنوان مقاله [English]

Challenges to the LGBTQ Community within the Framework of Islamic Law and Human Rights

نویسندگان [English]

  • Mohadeseh Ghavami Pour Sereshkeh 1
  • Amirreza Mahmoudi 2
1 Ph.D. Student of Criminal Law and Criminology, Lahijan Branch, Islamic Azad University, Lahijan, Iran
2 Assistant Prof. of Jurisprudence and Law Dep., Lahijan branch, Islamic Azad University, Lahijan, Iran.
چکیده [English]

LGBTQ rights have increasingly gained importance in an era of globalization and cultural diversity. Human rights are founded on certain principles such as the inherent dignity of humans and the equality of all people. The Universal Declaration of Human Rights and relevant international treaties prohibit all forms of discrimination, e.g., those based on sexual orientation, and emphasize equal rights for everyone. Therefore, the LGBTQ community should have equal rights like everyone else from the perspective of human rights. However, LGBTQ relationships are considered against human nature by Islamic law, which is founded on the ethical precepts and standards of Islam. Accordingly, Islamic law not only opposes such relationships but also rejects the possibility of granting the LGBTQ community equal rights. The discrepancy in the approaches and attitudes of these two legal schools has resulted in major national and international challenges and conflicts over LGBTQ rights. Therefore, this descriptive-analytical study aimed to address the challenges and conflicts between these two legal schools regarding LGBTQ rights. According to the findings, there are significant philosophical and conceptual gaps between Islamic law and human rights, which have led to serious obstacles in this area. Human rights are predicated on equality, whereas Islamic law is based on ethical and religious principles. As a result, Islamic law takes a more pragmatic and realistic view of LGBTQ rights.

کلیدواژه‌ها [English]

  • LGBTQ
  • Islamic law
  • human rights
  • human dignity
  • gender reassignment
  • international conventions

مراجع

  1. امام‌زاده‌ایی، م.ر، شاهی، م.، و مقامی، ا. (1401). قابلیت‌های دولت جهانی حق‌بنیاد در اجرای حداکثری حقوق بشر. فصلنامه مطالعات بین‌المللی، 19(2)، 195-214.
  2. بابالو، و. (1395). بررسی تغییر جنسیت در ایران. چهارمین کنفرانس بین‌المللی پژوهش در علوم و تکنولوژی. بانکوک: دانشگاه کاسم باندیت.
  3. صالحی، ح.ر.، و عباسی، م. (1390). کرامت انسانی فصل‌الخطاب اندیشه‌های دینی و تفکرات اخلاقی. فصلنامه اخلاق پزشکی، 16(5)، 39-78.
  4. کریمی نیا، م.م.، و ابراهیمی، ن. (1390). تغییر جنسیت و بررسی فقهی آن. فصلنامه تخصصی فقه و مبانی حقوق اسلامی، 24(7)، 40-52.
  5. مقتدایی، ع. (1390). بررسی مقایسه‌ای نسل اول حقوق بشر جامعه مدنی غرب با مبانی اسلامی. فصلنامه جامعه‌شناسی کاربردی، 22(3), 115-134.
  6. American Psychological Association. (2015). Guidelines for psychological practice with transgender and gender nonconforming people. American Psychologist, 70(9), 832.
  7. Bao, A. M., & Swaab, D. F. (2011). Sexual differentiation of the human brain: relation to gender identity, sexual orientation and neuropsychiatric disorders. Frontiers in neuroendocrinology, 32(2), 214-226.
  8. Dwiyanti, I. (2021). The Criminal Penalties for LGBT in a Human Rights Semarang State University Undergraduate Law and Society Review, 1(1), 1-18.
  9. Edison, T., Liu, C., & Hank, T. (2023). Promoting Human Rights standards for lesbian, gay, bisexual, and transgender people from the perspective of International law. International Journal of Multidisciplinary Approach Research and Science, 1(01), 1-17.
  10. Ganna, A., Verweij, K. J., Nivard, M. G., Maier, R., Wedow, R., Busch, A. S., ... & Sanders, A. R. (2019). Large-scale GWAS reveals insights into the genetic architecture of same-sex sexual behavior. Science, 365(6456).
  11. Jarnecke, A. M., & Francis, A. P. (2022). The origins of human sexuality: The roles of genetics and culture. Archives of Sexual Behavior, 1-34.
  12. Purnomo, V.D., Koenti, I.J., & Irawan, A. (2023). Views of Islam and Human Rights Regarding LGBT Regarding Punishment in Accordance with Islamic Shari’a. Formosa Journal of Applied Sciences, 2(4), 503–524.
  13. Razali, M. I. B., Ismail, S. M. B. (2021). Lesbians and Gays According to International Human Rights and Islamic Law. Legal Network Series, 1-24. 
  14. Adang, C. (2003). Ibn Hazm on Homosexuality: A Case-Study of Zàhiri Legal Methodology. Al-Qantara, XXIV, 1-31.
  15. Ataman, H. (2009). LGBT Hakları İnsan Haklarıdır. İnsan Hakları Gündemi Derneği Yayınları.
  16. Ataman, H. (2009). LGBT Hakları İnsan Haklarıdır. Istanbul: İnsan Hakları Gündemi Derneği Yayınları.
  17. Bulut, N. (2009). Sanayi Devriminden Küreselleşmeye Sosyal Haklar. On İki Levha Yayıncılık A.Ş.
  18. Çağrıcı, M. "Seyyie". (2009). DİA, XXXVII, 78-79.
  19. Çalışkan, İ. (2011). İslam Hukukunda Çift Cinsiyetliler (Hünsâ) (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Ankara: Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  20. Cengiz Kallek. (2001). İ DİA, XXIII, 178-180.
  21. Cevizci, A. (2003). Felsefe Terimleri Sözlüğü. Pradigma Yay.
  22. (2014). De Inventione (s. 117).
  23. El Menyawı, H. (2017). Same-Sex Marriage in Islamic Law. Wake Forest Journal Of Law & Policy, Vol. 2(2), 375-531.
  24. El-Cevheri, I. b. H. A. A. Attar. (1990). Es- Sihah: Tacu’l Luga ve Sihahu’l Arabiyye. Beyrut.
  25. El-Isfahani, A. al-H. i. M. R. (1992). Mufradat Alfaz al-Quran. Al-Qalam.
  26. El-Isfahani, A. al-H. i. M. R. (2009). Ez-Zeri’a ila Mekarimi’ş-Ş (M. Tan, Çev.). İz Yay.
  27. Er-Râzî, F. (1988). Tefsir-i Kebir: Mefatihu’l-Gayb. Akçağ Yayınları.
  28. Eş-Şâtıbî, I. b. el-M. (1990). El-Muvafakat: İslami İlimler Metodolojisi (M. Erdoğan, Çev.). İz Yay.
  29. Ez-Zebidi, M. M. el- H. (1965). Tacu’l-Arus min Cevahiri’l- Kamus. Et Turasu'l- Arabi.
  30. İbn Hazm, E. M. b. A. b. A. b. S. Zahiri. (2005). Tavku’l-Hamâme "Güvercin Gerdanlığı Sevgiye ve Sevenlere Dair" (M. Kanık, Çev.). İnsan Yay.
  31. Kabalık, H. (2009). İnsan Hakları Hukuku. Seçkin Yay.
  32. Kuzu, B. (1997). Ülkemizde Kişi Özgürlüğü ve Güvenliğ Filiz Kitabevi.
  33. McCrudden, C. (2017). Human Dignity and Judicial Interpretation of Human Rights. The European Journal of International Law, 19(4), 655-724.
  34. Öğüt, S. (2009). Sihâk. DİA, Yıl: 2009, XXXVII, 169.
  35. Öktem, Ü. (2007). Kant Ahlakı. Araştırma Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Felsefe Bölümü Dergisi.
  36. Öncü, G. A. (2011). Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinde Özel Yaşamın Korunması Hakkı. BETA Basım Yayım Dağıtım.
  37. Rao, N. (2016). Three Concepts of Dignity in Constitutional Law. Notre Dame Law Review, 86(1), 183-272.
  38. Şahin, N. Z. (2013). İslam Hukuku ve Biyoetik (Sorumluluk Özerklik Ekseninde Biyoetik Tartışmalar) (Yayınlanmamış Doktora Tezi). Isparta.
  39. Tacir, H. (2011). Hastanın Kendi Geleceğini Belirleme Hakkı. On İki Levha Yay.
فصلنامه مطالعات بین‌ المللی
دوره 20، شماره 4 - شماره پیاپی 80
فروردین 1403
صفحه 111-133

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار