نوع مقاله : مقاله علمی- پژوهشی مستقل
نویسندگان
1
دانشجوی کارشناسی ارشد حقوق بین الملل، دانشکده حقوق، الهیات و علوم سیاسی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران. و دانش آموخته کارشناسی ارشد دموکراسی و حقوق بشر، انستیتو علوم اجتماعی و انسانی، لاهه هلند.
2
استادیارگروه حقوق عمومی و بین الملل، دانشکده حقوق، الهیات وعلوم سیاسی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
3
استادیار گروه حقوق، واحد مشهد، دانشگاه آزاد اسلامی، مشهد، ایران.
چکیده
پس از خروج ایالات متحده از برجام و بازگشت تحریم های ایالات متحده علیه ایران و لغو قرارداد های نفتی، تجاری و اقتصادی که همگی نتیجه برجام بودند، ایران تصمیم به شکایت از ایالات متحده در دیوان بین المللی دادگستری براساس عهدنامه مودت، روابط تجاری و حقوق کنسولی ۱۹۵۵ گرفت. با صدور رای دستور موقت و رای صلاحیتی ایران یک قدم به احقاق حقوق خود نزدیک تر گشت.
اما سوال اصلی که این مقاله در صدد پاسخ به آن است، اینست که آیا دیوان در مرحله ماهوی نیز دارای صلاحیت می باشد و آیا رای نهایی به نفع ایران صادر خواهد گشت. فرضیه این مقاله، بر این اساس است که دیوان دارای صلاحیت ماهوی است و با صدور رای نهایی به نفع ایران که غیر قابل اعتراض است، ایالات متحده مستلزم بازگرداندن وضع به حال سابق و جبران خسارت از ایران می باشد. روش تحقیق در این مقاله، روش فرا تحلیلی می باشد.
کلیدواژه‌ها
موضوعات
عنوان مقاله [English]
Substantive Jurisdiction of International Court of Justice in the Case of Violation of Treaty of Amity, Economic Relations, and Consular Rights (1955)
نویسندگان [English]
-
Faramarz Yadegarian
1
-
Mohsen Mohebi
2
-
Amir Hossein Molkizadeh
3
1
M.A. student in International Law, Faculty of Divinity, Political Science and Law, Science And Research Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran. And M.A. Graduate in Democracy and Human Rights, The Institute for Social Sciences and Humananities, The Hague, Netherlands.
2
Assistant Prof, Department of public and International law, Faculty of Divinity, Political Science and Law, Science And Research Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran.
3
Assistant Prof. at Law Department,, Mashhad Branch, Islamic Azad University, Mashhad, Iran
چکیده [English]
Following the US withdrawal from the Joint Comprehensive Plan of Action (JCPOA), the reinstatement of US sanctions against Iran, and the cancellation of all oil, commercial, and economic agreements, all of which were the result of the JCPOA, Iran decided to sue the US in the International Court of Justice (ICJ) under the 1955 Treaty of Amity, Trade Relations, and Consular Rights (hereinafter the Treaty). The jurisdictional decision and temporary injunction have brought Iran closer to claiming its rights. However, the primary issues this study addressed were whether the ICJ has substantive jurisdiction and whether the final verdict will be in favor of Iran. Accordingly, the main research hypothesis was as follows: since the ICJ has substantive jurisdiction, if it renders an uncontested final verdict in Iran's favor, the US must reimburse Iran and return the situation to its pre-trial state. To answer the above-mentioned questions and examine the hypothesis, this study employed a meta-analysis method.
کلیدواژه‌ها [English]
-
Treaty of Amity
-
and Consular Rights (1955)؛ International Court of Justice (ICJ)؛ Substantive jurisdiction of ICJ؛ Violation of Treaty of Amity
-
Economic Relations
-
and Consular Rights (1955)؛ Resolution 2231؛ Joint Comprehensive Plan of Action (JCPOA)
)