بررسی علل عضویت دائم ایران در پیمان شانگهای و تاثیر آن بر امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران

نوع مقاله : مقاله علمی- پژوهشی مستقل

نویسندگان

1 دانش‌آموخته کارشناسی‌ارشد، گروه علوم پایه، دانشکده فارابی، تهران ، ایران.

2 استایار مدعو، گروه روابط بین‌الملل، واحد کرج، دانشگاه آزاد اسلامی، کرج، ایران.

چکیده

امنیت ملی هر کشوری از مجوعه تحولات داخلی و پیرامونی خود حادث می‌شود. کشور‌ها برای بالا بردن امنیت ملی خود در پیمان های اقتصادی ، امنیتی و ... عضو می‌شوند، پیمان شانگهای یکی از پیمان‌های منطقه‌ای است که ایران در سال 2021 به عضویت دائم آن درآمد. بنابراین سوال اصلی پژوهش فوق این است که عضویت دائم ایران در پیمان شانگهای چه تاثیری بر امنیت ملی ج.ا.ا خواهد داشت؟ در این راستا برای دستیابی به اهداف پژوهش از گزاره‌های نظری واقع‌گرایی تدافعی بهره گرفته شده است. پژوهش حاضر توصیفی- تحلیلی بوده و اطلاعات موردنیاز نیز به روش اسنادی و کتابخانه‌ای گردآوری شده است. یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد که سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران در قبال فشارهای حداکثری امریکا بر اساس نشانه‌هایی از مقاومت و تداوم در الگوی رفتار استراتژیک منطقه‌ای، در این حوزه از راهبرد موازنه‌گری سخت و اتحادوائتلاف به‌ عنوان سازوکار اصلی مقابله با فشارهای راهبردی و حدکثری امریکا بهره گرفته است. بنابراین حضور فعال ایران در پیمان شانگهای می‌تواند به طور تدریجی در ارتقاء امنیت ملی این کشور تأثیر بسزایی داشته باشد.

کلیدواژه‌ها

موضوعات


عنوان مقاله [English]

Examining the Islamic Republic of Iran's Grounds for Joining the SCO and its Consequences

نویسندگان [English]

  • Ali Abdoli 1
  • Elham Hossein Khani 2
1 MA. of Basic Sciences, Farabi Faculty of Science and Technology, Tehran, Iran
2 Invited Assistant Prof. Department of International Relations, Karaj Branch, Islamic Azad University, Karaj, Iran.
چکیده [English]

The national security of a country is the result of both domestic and international developments in that country. Governments join economic, security, and other treaties to improve their national security. One of the regional treaties that Iran has joined as a permanent member is the Shanghai Cooperation Organization (SCO). Thus, the question to be addressed is: What effects does the Islamic Republic of Iran's permanent membership in the SCO have on its national security? In this regard, we have employed defensive realism prepositions to cover the study's objectives. This study uses a descriptive-analytical method, with data collected through a documentary and desk research approach. The findings reveal that the Islamic Republic of Iran's policy toward the United States' maximum pressure is centered on resistance, as well as continuing its strategic regional actions, which rely on a hard balancing approach and coalition with neighboring countries. Consequently, Iran's strong presence in the SCO may eventually improve its national security.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Shanghai Cooperation Organization
  • National Security
  • Islamic Republic of Iran
  • Power
  • Foreign Policy
  1. جمشیدی، حبیب الله، مهکویی،حجت، گودرزی، مهناز، مومنی، مهدی. (1399). تأثیرپذیری ژئوپلیتیکی منافع ملی جمهوری اسلامی ایران از رقابت ناتو و سازمان همکاری شانگهای در آسیای مرکزی. فصلنامه علمی راهبرد، 29(3)، 136-103.
  2. دهقانی­فیروزآبادی، سیدجلال. (1387). چهارچوبی مفهومی برای ارزیابی سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران، تهران: معاونت پژوهشی دانشگاه آزاد اسلامی.
  3. سیفی، عبدالمجید، پورحسن، ناصر. (1397). داعش و پدیداری موازنة تهدید در روابط ایران و عراق، فصلنامة مطالعات روابط بین­الملل، 11(41)، 37-63.
  4. شیهان، مایکل. (1388). امنیت بین­الملل، ترجمة سیدجلال دهقانی­فیروزآبادی، تهران: پژوهشکده مطالعات راهبردی.
  5. طباطبایی، سیدمرتضی، اسماعیل پورروشن، علی اصغر، دانیالی، تهمینه، لطفی، حیدر. (1399). ارزیابی همگرایی‌های اقتصادی میان جمهوری اسلامی ایران و کشورهای عضو سازمان شانگهای. فصلنامه علمی و پژوهشی نگرش های نو در جغرافیای انسانی، 17(2)، 34-17.
  6. عباسی، مجید؛ قیاسی، امیر، باباجانی­پور، زهرا. (1392). راهبرد اتحاد پیرامونی رژیم صهیونیستی و نظریة موازنه تهدید در روابط بین­الملل، فصلنامه سیاست خارجی، 27(1)، 175-198.
  7. عبداله­خانی، علی (1389)، نظریه­های امنیت، تهران: مؤسسه فرهنگی مطالعات و تحقیقات بین­المللی ابرار معاصر تهران.
  8. قاسمی، فرهاد. (1393). اصول روابط بین­الملل. تهران: نشر میزان.
  9. کردی‌کلاک، مهدی، حیدرپور، ماشالله، جاودانی‌مقدم، مهدی. (1400). بررسی تقابل ناتو و پیمان شانگهای در خلیج‌ فارس. فصلنامه پژوهش‌های سیاسی و بین‌المللی، 12(46)، 375-393.
  10. مرشایمر، جان. (1396). واقع­گرایی ساختاری، در: تیم دان، استیو اسمیت و میلجا کورکی. نظریه‌های روابط بین­الملل، ترجمة عبدالمجید سیفی و شهرزاد مفتوح. تهران: نشر میزان.
  11. مشیرزاده، حمیرا. (1386). تحول در نظریه­های روابط بین­الملل. تهران: سمت.
  12. المن، کالین. (1392)، واقع­گرایی، در پل دی ویلیامز، درآمدی بر بررسی­های امنیت، ترجمة علیرضا طیب، تهران: انتشارات امیرکبیر.
  13. منوری، سیدعلی، محمدشریفی، مجید. (1396)، واقع­گرایی تدافعی و منطق موجودیت ناتو پس از یازده سپتامبر، فصلنامة ژئوپلیتیک، 13(3)، 176-202.
  14. میرزایی کشه‌ای فراهانی، نرگس، رضایی پناه، امیر. (1399). سیاست‌ها و راهبردهای ناظر بر عضویت ایران در سازمان همکاری شانگهای (امنیت و توسعه ملی در بافت روابط سازمانی)، ششمین همایش ملی علوم انسانی و مطالعات مدیریت، در: https://civilica.com/doc/1233798/
  15. Yang, C. (2021). Afghanestan Problems and Scs Political Agenda for the Next Decade. China Us Focus.
  16. Sean, Y. (2021). Power Politics in Central Asia: The Future of the Shanghai Cooperation Organization, Harvard Asia Quarterly.
  17. Zhen, Y. (2021). China’s Foreign Aid to the Middle East: History and Development; Asian Journal of Middle Eastern and Islamic Studies, 14(2), 301-321.