الگوی انتقال قدرت در سیاست خارجی چین در دوره شی جین پینگ با تاکید بر مولفه ی اقتصادی

نوع مقاله : مقاله علمی- پژوهشی مستقل

نویسندگان

دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه علامه طباطبایی (ره)

چکیده

نظریه انتقال قدرت بر مسئله پویایی نظام و چگونگی تحول قدرت در سیستم بین‌الملل تمرکز دارد و ماهیت نظام بین‌الملل را دارای خصلتی سلسله مراتبی می‌داند که بر اساس آن منازعه و کشمکش برای کسب سلطه همواره امکان‌پذیر است. ارگانسکی به‌عنوان یکی از برجسته‌ترین نظریه‌پردازان انتقال قدرت، در قالب این نظریه امکان خیزش چین را یکی از واقعیت‌های نظام بین‌الملل می‌داند و تأکید می‌کند که چرخه قدرت بر اساس رشد تکنولوژیکی و در مرحله بلوغ قدرت صورت می‌گیرد و در این مرحله دولت‌ها منابع مختلف خود را برای انتقال قدرت به کار می‌گیرند و لذا چین در آینده در چنین وضعیتی قرار خواهد گرفت. این پژوهش بر این مسئله تمرکز دارد و هدف اصلی آن این است که مسئله خیزش چین را بر مبنای دیدگاه انتقال قدرت در دوره شی جین پینگ و با تأکید بر 3 استراتژی اقتصادی این کشور تبیین نماید. بر این اساس سؤال اصلی این پژوهش این است که استراتژی‌های اقتصادی شی جین پینگ شامل «یک کمربند و یک جاده»، «طرح ساخت چین 2025» و «راه‌اندازی بورس نفت خام چین بر مبنای یوان» از چه جایگاهی در دیدگاه انتقال قدرت چین برخوردارند؟ طبق نتیجه این پژوهش، این 3 استراتژی اگرچه جنبه‌ای اقتصادی دارند اما اهداف سیاسی و امنیتی کلانی را برای چین به دنبال دارند و رهبر جدید چین تلاش کرده است که از طریق آن‌ها اهداف کلان هژمونیک و انتقال قدرت چین را پیش برد. پاسخ به سؤال پژوهش در قالب روش تحلیلی-توصیفی صورت پذیرفته است.

کلیدواژه‌ها

موضوعات


عنوان مقاله [English]

The Model for Power Transition in China's Foreign Policy in the Era of Xi Jinping; With an Emphasis on Economy)

نویسندگان [English]

  • Majid Dashtgerd
  • Isa Moradi Afrapoli
ATU Faculty of Law and Political Sciences
چکیده [English]

The power transition theory focuses on the dynamics of the international system and the evolution of power in the international system, and it believes that the international system is hierarchical, and that conflict and struggle for dominance are always possible. As one of the most prominent power transition theorists, Organski sees China's rise as one of the international system's realities, emphasizing that the power cycle is based on technological growth and power maturity, and at this stage, states use their various resources to transfer power, and China will be in a similar situation in the future. This study focused on this topic and attempted to explain China's rise using the power transition view during Xi Jinping's era and the country's three economic strategies. As a result, the central question of this research is what role Xi Jinping's economic strategies, such as "One Belt, One Road," "Made in China 2025," and "Launching China's Crude Oil Exchange Market based on Yuan," play in China's power transition? According to the findings of this study, while these three strategies are primarily economic in nature, they have significant political and security implications for China. Moreover, China's new leader has sought to advance China's grand hegemonic goals and power transition through these strategies. The analytical-descriptive methodology will be used to answer this question.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Power transition theory
  • Xi Jinping
  • One Belt and One Road Initiative
  • Made in China 2025
  • Establishment of China Crude Oil Exchange based on Yuan
  1. اسلامی، م.، داوند، ح. (1399). چرخش استراتژیک سیاست خارجی ایالات متحده در جنوب غربی آسیا از هژمونی به تعادل: مطالعه تطبیقی ​​سوریه و بحرین (2018-2010). فصلنامه امنیت ملی، 10 (35)، 155-178.
  2. امیراحمدیان، ب.، صالحی دولت‌آباد، ر. (1396). ابتکار راه ابریشم جدید چین (اهداف، موانع و چالش‌ها). فصلنامه مطالعات بین المللی، 9(36)، 1-42.
  3. جهانگیری، س.، ساعی، ع. (1399). واکاوی رویکرد دستیابی چین به جایگاه قدرت اقتصادی جهانی. فصلنامه سیاست خارجی، 33(1)، 1-45-82.
  4. رستمی، م.، زراعت پیما، ج. (1390). جهت‌گیری توسعه چین و پیامدهای سیاسی آن. فصلنامه تحقیقات سیاسی و بین‌المللی، 8(3)، 149-173.
  5. سیمبر، ر.، بهرامی‌مقدم، س. (1393). خطرات ظهور در سیاست جهانی. فصلنامه سیاست جهانی، 1(3)، 1-23.
  6. شریعتی، س.، وکیلی، ب. (1396). تروریسم و ​​قدرت منطقه ای ایران. فصلنامه مطالعات راهبردی سیاست. 6 (22)، 41-67.
  7. صالحی، ج.، فرحبخش، ع. (1395). پایگاه نظامی در غرب آسیا (خاورمیانه) و بازدارندگی جمهوری اسلامی ایران، فصلنامه سیاست دفاعی. 24(4)، 33-63.
  8. عبدالحمید، گ. نوذر، س. (1392). چرخه قدرت. چارچوبی برای تحلیل روند کاهش نسبی قدرت ایالات متحده و قدرت در حال افزایش چین. فصلنامه روابط خارجی، 4(1)، 137-168.
  9. کرمی، ج. (1395). هژمونی در سیاست بین‌الملل: چارچوب مفهومی. تجربه تاریخی و آینده آن. فصلنامه پژوهش در سیاست نظری، 3(1)، 1-27
  10. ملکی، ع.، رئوفی، م. (1398). جاده ابریشم جدید، یک کمربند، یک جاده. تهران: مؤسسه مطالعات و تحقیقات بین‌الملل.
  11. موسوی شفایی، م. (1395). نسل پنجم رهبران چین و ابتکار کمربند اقتصادی جاده ابریشم. فصلنامه تحقیقات روابط بین‌المللی، 5(17)، 201-222.
  12. میرشایمر، ج. (2012). تراژدی سیاست قدرت‌های بزرگ. ترجمه غلامعلی چگنی زاده. تهران: انتشارات وزارت امور خارجه.
  13. هدایتی‌شهیدانی، م.، رمضان‌پور شلمانی، ج. (1398). رویکرد ایالات متحده به توسعه مستمر اقتصادی-نظامی چین (مطالعه موردی: ریاست جمهوری دونالد ترامپ). فصلنامه مطالعات بین‌المللی، 16(2)، 71-91.
  14. Bueno de Mesquita, B. (2014). Principles of International Politics. London: SAGE Publications.
  15. Callahan, W. (2016). China’s ‘‘Asia Dream’’: The Belt Road Initiative and the new regional order. Asian Journal of Comparative Politic, 1(3). 226-243
  16. Callahan, W. (2013). China Dreams: 20 Visions of the Future, Oxford: Oxford University Press.
  17. Casarini, N. (2016). When All Roads Lead to Beijing. Assessing China’s New Silk Road and its Implications for Europe. The International Spectator, 51(4), 95-108.
  18. Collins, D. (2015). Rise of the PetroYuan, Best of Financial Sense Newsletter, Retrieved April 30 2019. At: http://www.thechinamoneyreport.com/wp-content/uploads/2015/04/Rise-of-the-PetroYuan.pdf
  19. Kim, W. Gates, S. (2015). Power transition theory and the rise of China. International Area Studies Review, (3)18, 219-226.
  20. Schweller, R. Pu, X. (2011). After Unipolarity: China's Visions of International Order in an Era of U.S. Decline. International Security, 36(1), 41-72.
  21. Made in China 2025. (2018). Institute for Security & Development Policy. Retrieved April 30 2019. At: http://isdp.eu/content/uploads/2018/06/Made-in-China-Backgrounder.pdf
  22. Mearsheimer, J. (1995). The False Promise of International Institutions. International Security, (3)19, 5-49
  23. Monshipouri, M., Dorraj, M. (2019). The Divided West and the Rising East. International Studies Journal (ISJ), (4)15, 1-18.
  24. Organski, A.F.K. (1968). World Politics. New York: Random House
  25. Ploberger, C. (2017). One Belt, One Road – China’s New Grand Strategy. Journal of Chinese Economic and Business Studies. 15(3), 289-305.
  26. Harris, J. (2018). Who Leads Global Capitalism? The Unlikely Rise of China. Class. Race and Corporate Power, (1)6, 1-20.
  27. Ross, R., Bekkevold, J. (2016). China in the Era of Xi Jinping: Domestic and Foreign Policy Challenges, Washington D.C.: Georgetown University Press.
  28. Glaser, B. (2019). Made in China 2025 and the Future of American Industry. Center for Strategic and International Studies, Retrieved April 30 2019, At: https://csis-prod.s3.amazonaws.com/s3fs-public/congressional_testimony/190226_Glaser_Testimony.pdf
  29. Salameh, M. (2018). The Petro-yuan: A Momentous Game Changer for the Global Energy Markets. the Global Economy and Sanctions. IAEE Energy Forum, 3, 29-33.
  30. Shubin, T., Zhi, P. (2017). Made in China 2025” and “Industrie 4.0”—In Ulrich Sendler, Motion Together. The Internet of Things. New York: Springer.
  31. Xihui Liu, S. (2016). The Chinese Focus on Innovation Design as a Way to Transform Challenges into Opportunities in the Knowledge Economy. Design Management Review, 27(1), 52-58.