لیبرالیسم، حقوق بین‌الملل و حکمرانی مطلوب

نوع مقاله : مقاله علمی- پژوهشی مستخرج از رساله

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری گروه حقوق بین‌الملل عمومی، واحد کرج، دانشگاه آزاد اسلامی، کرج، ایران.

2 استادیار گروه روابط بین‌الملل، واحد کرج، دانشگاه آزاد اسلامی، کرج، ایران.

3 استادیار گروه حقوق بین الملل، واحد کرج، دانشگاه آزاد اسلامی، کرج، ایران.

چکیده

از منظر رئالیست‌ها، «هژمون» برای تداوم مشروعیت و نهادینه نمودن ارزش‌های خود، نیازمند استفاده از ابزاری نظیرحقوق بین‌الملل است. زیرا ثبات نظم هژمونیک و تداوم وضع موجود بیشترین سود را نصیب او می‌سازد. مشروعیت‌سازی در سایه اجرای قواعد حقوق بین‌الملل، توانسته برای تثبیت موقعیت برترکشورهای مسلط کارآمد عمل کند. دولت‌ها به عنوان کنش‌گران محوری سیاست بین‌الملل برای تحکیم قدرت در محاسبه‌ی سود و هزینه غوطه‌ورند و زمانی همکاری را ترجبح می‌دهند که به سود منافع ملی آنان باشد. در مقابل لیبرالیسم با خوشبینی به حقوق بین‌الملل برای دستیابی به صلح پایدار نقش بی‌بدیلی را در توسعه آن ایفاء کرده است و با گره زدن تحقق صلح بین‌المللی به مشروعیت نظام نمایندگی و مولفه‌های داخلی دولت‌ها، راهی برای تقویت رعایت قواعد حقوق بشرگشوده است. با این پیش فرض که همبستگی و صلح بین‌المللی لیبرالی در سایه برقراری حکمرانی مطلوب در سطح داخلی محقق می‌شود، این مقاله به این سوال پاسخ می‌دهدکه آیا رویکرد لیبرالیسم به حقوق بین‌الملل، توانسته استانداردهای حکمرانی را در جامعه جهانی ارتقاء بخشد؟ ما با تمسک به روش گردآوری داده‌ها از گونه اسنادی که از طریق کتاب‌ها، مقالات، سایت‌ها و منابع اینترنتی انجام شد، به این نتیجه رسیدیم که لیبرالیسم به عنوان یکی از پایه‌های نظری حکمرانی خوب با جهانی نمودن هنجارهای حقوق بشر سعی نموده تا با استانداردسازی شیوه‌ی حکومت‌داری و افزایش دولت‌های لیبرال، هم اجرای حقوق بشر تضمین و فراگیرشود و هم صلح و امنیت در جامعه جهانی پایدار گردد.

کلیدواژه‌ها

موضوعات


عنوان مقاله [English]

Liberalism, International Law, and Good Governance

نویسندگان [English]

  • Jalaleddin Shirjian 1
  • Afshin Zargar 2
  • Fatemeh Keyhanlou 3
  • Amir Mahmoody 3
1 PhD Student, Department of Public International Law, Karaj Branch, Islamic Azad University, Karaj, Iran.
2 Assistant Professor, Department of International Relations, Karaj Branch, Islamic Azad University, Karaj, Iran.
3 Assistant Professor, Department of International Law, Karaj Branch, Islamic Azad University, Karaj, Iran.
چکیده [English]

Within the framework of realism, hegemony requires the use of certain instruments such as the international law to maintain its legitimacy and institutionalize its values. In fact, the stability of a hegemonic order and the continuation of the current situation could be really advantageous. Legitimization through the implementation of the international law has proven efficient in stabilizing the superior positions of the dominant countries. Known as central players in international politics to consolidate power, governments are immersed in the calculation of profits and costs. Hence, they prefer cooperation to favor their national interests. However, liberalism plays an undisputed role in developing the international law to establish ever-lasting peace. By tying the realization of international peace to the legitimacy of representative systems and the internal components of states, liberalism has opened an opportunity to improve human rights. Assuming that liberal international solidarity and peace are established through good governance at a domestic level, this paper aims to determine whether the approach of liberalism to the international law has managed to enhance the standards of governance in the community. For this purpose, the research literature was reviewed to collect data from documents, books, articles, websites, and other Internet-based sources. Finally, liberalism was introduced as a theoretical foundation of good governance to globalize the norms of the human rights in a bid to standardize governance, analyze the rise of liberal governments, and ensure and enforce the human rights.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Liberal Theory of International Law
  • The International Community
  • International Legal System
  • Good Governance
  • Norms of Human Rights
  1. ابراهیم‌گل، علیرضا، کریمی، سیامک. (1396). دیالکتیک صلح و بربریت، مطالعه و نقد نظریه لیبرالی حقوق بین‌الملل. فصلنامه مطالعات حقوق عمومی، 47(1)، 200-177
  2. اسلامی، رضا، بشکردانا، کتایون. (1391). حق بر دموکراسی در حقوق بین‌الملل معاصر، فصلنامه حقوق بین‌الملل، شماره 29(47)، 71-46.
  3. اکبری لالیمی، مرتضی. (1395). اجرای حق تعیین سرنوشت تقابل حقوق بشر با حاکمیت دولت‌ها. مجله حقوقی دادگستری، 80(96)، 80-61.
  4. امام‌زاده فرد، پرویز. (1390). جایگاه و نقش حقوق بشر در حکمرانی مطلوب. دوفصلنامه حقوق بشر، 6(1)، 44-31.
  5. امامی، محمد، شاکری، حمید. (1396). نگاهی اجمالی بر نسبت حکمرانی خوب و حقوق بشر. دوفصلنامه حقوق بشر، 12(1)، 48-23.
  6. آخوندی، محمودی، جاهد، محمدعلی. (1391). حقوق جهانی، از تئوری تا عمل با تاکید بر جهانی شدن حقوق بشر. فصلنامه پژوهش حقوق، 14(36)، 26-1.
  7. بارانی، محمد. (1390). آراء و عقاید امانوئل کانت در زمینه حقوق بین‌الملل. فصلنامه مطالعات بین‌المللی پلیس، 2(5)، 166-147.
  8. تسون، فرناندو. (1392). فلسفه حقوق بین‌الملل. ترجمه محسن محبی، تهران، موسسه مطالعات و پژوهش‌های حقوقی شهر دانش، چاپ دوم.
  9. جعفری، علی‌اکبر (1390). قدرت های بزرگ و نقض رژیم‌های بین‌المللی حقوق بشر، فصلنامه سیاست خارجی، 25(3)، 756-737.
  10. جکسون، رابرت، سورنسون، گئورک. (1394). درآمدی بر روابط بین‌الملل نظریه‌ها و رهیافت‌ها. ترجمه مهدی ذاکریان و همکاران، تهران، نشر میزان.
  11. دهشیار، حسین. (1388). لیبرالیسم جوهره جهانی شدن. دوماهنامه اطلاعات سیاسی و اقتصادی، 44(268)، 55-48.
  12. ذاکریان، مهدی، مفیدی‌احمدی، حسین (1391). پایبندی به قواعد نظام بین‌الملل از منظر نظریه‌های هنجاری روابط بین‌الملل، فصلنامه پژوهش‌های سیاسی بین‌الملل، 4(12)، 184-153.
  13. ضیایی بیگدلی، محمدرضا (1381). جامعه مدنی جهانی و حقوق بین‌الملل. فصلنامه تحقیقات حقوق عمومی، 4(8)، 21-7.
  14. طالبی‌ارانی، روح‌الله. (1396الف). ارزیابی انتقادی از دیدگاه مکتب انگلیسی در مورد گسترش جامعه بین‌المللی. فصلنامه سیاست جهانی، 6(22)، 108-67.
  15. طالبی‌ارانی، روح‌الله. (1396ب). مفهوم جامعه بین‌المللی از دیدگاه مکتب انگلیسی: تحلیل انتقادی، مجله علوم سیاسی، 12(4)، 136-105.
  16. فروغی‌نیا، حسین. (1391). بین‌المللی شدن حقوق بشر و دگردیسی در مفهوم حاکمیت دولت‌ها در عصر جهانی شدن. فصلنامه مطالعات حقوق بشر اسلامی، 1(1)، 188-161.
  17. قنبری، سمیه. (1398)، مفهوم جامعه بین المللی و مبارزه برای پیوند حقوق بین‌الملل و روابط بین الملل، فصلنامه مطالعات بین‌المللی، 16(1)، 7-30.
  18. قوام، عبدالعلی، محسنی، سمیرا. (1394الف). ظرفیت نظریه‌های روابط بین‌الملل برای ایجاد نعامل و تقارب با حقوق بین‌الملل. فصلنامه پژوهش‌های روابط بین‌الملل، 1(18)، 156-137.
  19. قوام، عبدالعلی. (1392). اصول سیاست خارجی و سیاست بین‌الملل، تهران، انتشارات سمت.
  20. قوام، عبدالعلی، محسنی، سمیرا. (1394ب). رابطه روابط بین‌الملل و حقوق بین‌الملل در پرتو سازندگی، نگاهی میان رشته‌ای. فصلنامه رویکردهای سیاسی و بین‌المللی، 6(42)، 10-27.
  21. کریمی‌فرد، حسین. (1394). جایگاه حقوق بین‌الملل در نظریه‌های روابط بین‌الملل، فصلنامه حقوقی بین‌المللی، 13(52)، 337-313.
  22. گوهری‌مقدم، ابوذر. (1391). مکتب انگلیسی روابط بین‌الملل: تحولی پارادایمی، فصلنامه پژوهش‌های سیاسی، 2(1)، 12-1.
  23. مافی، همایون و بازار، وحید (1395). نظریه سلسله مراتب هنجاری در پرتو قواعد حقوق بشر با تأکید بر رویه قضایی بین‌المللی. فصلنامه مطالعات حقوق عمومی، 46(4)، 1048-1027.
  24. مصفا، نسرین، ابراهیمی، نبی‌الله. (1387). جایگاه حقوق بشر در نظریه‌های روابط بین‌الملل. فصلنامه سیاست، 38(4)، 277-259.
  25. معصوم‌زاده، نیکبود. (1398). مکتب انگلیسی از پویش‌های روش‌شنااسانه تا گفتمان امنیتی، فصلنامه بین‌المللی پژوهش ملل، 4(43)، 36-7.
  26. مفیدی‌احمدی، حسین. (1394). اشاعه هنجارهای حقوق بشری از چشم انداز نظریه‌های روابط بین‌الملل (مطالعه موردی: دکترین مسئولیت حمایت)، فصلنامه مطالعات سیاسی، 7(27)، 222-197.
  27. نبی‌زاده، عین‌الدین. (1394). رویکرد لیبرالیسم در روابط بین‌الملل، وبلاگ نگاه عقل، http://findaqistan.blogfa.com/post/5
  28. نژندی‌منش، هیبت‌الله، بذار، وحید. (1397). جهانی شدن و پیامد آن بر دولت، فصلنامه تحقیقات حقوقی، 2(4)، 196-175.
  29. نقیبی‌مفرد، حسام. (1396). حکمرانی مطلوب در پرتو جهانی شدن حقوق بشر، تهران، موسسه مطالعات و پژوهش‌های حقوقی شهر دانش، چاپ دوم.
  30. وازان، باران (1385). از جامعه بین‌المللی تا جامعه جهانی، ترجمه محمدعلی قاسمی، تهران، انتشارات پژوهشکده مطالعات راهبردی.
  31. هداوند، مهدی (1384). حکمرانی خوب، توسعه و حقوق بشر، فصلنامه حقوق اساسی، 3(4)، 51-86.
  32. هیرش، موشه. (2012). جامعه شناسی حقوق بین الملل: فراخوانی برای مطالعه قواعد بین المللی در چارچوب بافت اجتماعی آنها، ترجمه نورمحمد نوروزی، دوفصلنامه دانش و تحقیقات حقوقی، 1(1)، 171-199.
  33. یوسفی جویباری، محمد، خورشیدی، ناصر. (1397). دیالکتیک حقوق و سیاست در رهیافت مکتب انگلیسی روابط بین‌الملل. فصلنامه سیاست، 48(2)، 550-535.
  34. Alvare, J. (2001). Do liberal State Behave Better? A Critique of Slaughter`s Liberal Theory, Ejil, 12(2), 183-246
  35. De Fazio, D. (2019). Human Rights and the International Community. International Studies Journal (ISJ), 15(4), 31-41
  36. Fitzgerald, B. (1995). An Emerging Liberal Theory of International Law and the Non-Enforcement of Foreign Public Laws, The Australian Year Book of International Law Online, 311-325.
  37. Kumar, (2018), Human Rights Protection And Good Governance, Regal Publication F-159, New Delhi Rajouri Garden, Rajouri Garden.
  38. Meiser, J. W. (2018). Introducing Liberalism in International Relations Theory, Publisher E-International Relations, ISSN 2053-8626, 1/4-4/4
  39. Moravcsik, A. (2012). Liberal Theories of International Law, Cambridge: Cambridge University Press, https://doi.org/10.1017/CBO9781139107310.006
  40. Saunders, E. N. (2006). Setting Boundaries: Can International Society Exclude Rogue States, International Studies Review, 8(1), 23–53.
  41. Simpson, J. G. (1994). Imagined Consent: Democratic Liberalism in International Legal Theory, Australian Year Book of International Law, 103-128.
  42. Slaughter, A.M. (1995). World of Liberal International Law in a States, Ejil, 6, 503-538.
  43. Wilson, P. (2011). The English School's Approach to International, NY: Publisher Palgrave Macmillan.