TY - JOUR ID - 89600 TI - چگونگی اعمال فسخ در فرض نقض تعهدات قراردادی در کنوانسیون بیع بین الملل 1980، حقوق ایرا ن و حقوق عراق JO - فصلنامه مطالعات بین‌ المللی JA - ISJ LA - fa SN - 1735-2045 AU - قبولی درافشان, سید محمد مهدی AU - خیری جبر, علی AU - انصاری, اعظم AD - دانشیار گروه حقوق دانشگاه فردوسی مشهد AD - دانش آموخته کارشناسی ارشد حقوق خصوصی گروه حقوق دانشگاه فردوسی مشهد، AD - استادیار گروه حقوق دانشگاه فردوسی مشهد Y1 - 2018 PY - 2018 VL - 15 IS - 3 SP - 89 EP - 114 KW - نقض تعهدات قراردادی KW - فسخ قضایی KW - حقوق ایران KW - حقوق عراق KW - کنوانسیون وین 1980 DO - 10.22034/isj.2018.89600 N2 - فسخ قرارداد از ضمانت‌اجراهای نقض تعهدات قراردادی در نظام‌های مختلف حقوقی است که همواره سؤالاتی پیرامون چگونگی و شرایط اعمال آن مطرح است. آیا متعهدله طرف قرارداد می‌تواند اقدام به فسخ نماید یا اختیار اعمال آن با دادگاه است؟ شرایط اعمال فسخ چگونه است؟ مقاله با روشی توصیفی- تحلیلی و تطبیقی این سؤالات را در کنوانسیون بیع بین الملل 1980، حقوق ایران و حقوق عراق پاسخ می‌دهد و وجوه افتراق و شباهت میان آنها را تبیین می‌نماید. بررسی‌ها نشان می‌دهد در حقوق ایران و کنوانسیون اعمال فسخ اصولاً با دارنده حق فسخ است ولی در حقوق عراق، قاعده کلی امکان مطالبه فسخ قرارداد از دادگاه است و ارزیابی شرایط فسخ و اعمال آن اصولاً با قاضی است. همچنین در کنوانسیون فسخ با اخطار فسخ به نقض‌کننده تعهد و در زمان متعارف صورت می‌گیرد و از زمان ارسال یا وصول اخطار به مخاطب نفوذ می‌یابد لیکن در حقوق ایران اعمال فسخ تشریفات ویژه‌ای ندارد و فوری نیست. در مجموع فسخ با اراده خود متعهدله و از راه اخطار فسخ با شرایط اقتصادی و خصوصاً اقتضائات تجاری بین‌المللی مناسب تر به نظر می‌رسد زیرا از سویی با اصل سرعت در تجارت بین الملل تناسب دارد و از سوی دیگر امنیت اقتصادی طرف دیگر را نیز تأمین می‌نماید. UR - http://www.isjq.ir/article_89600.html L1 - http://www.isjq.ir/article_89600_b618cc7d89e57b767aa5f1c17c937911.pdf ER -