مهدی ذاکریان
فصلنامه مطالعات بینالمللی با مشارکت انجمن علمی مطالعات صلح ایران فعالیت میکند.
فصلنامه مطالعات بین المللی
1735-2045
2676-5136
15
4
2019
04
21
غرب تقسیم شده و شرق در حال طلوع
1
18
FA
محمود
منشیپوری
0000-0002-7993-4361
استاد دانشگاه ایالتی سانفرانسیسکو و مدرس دانشگاه برکلی
mmonship@sfsu.edu
منوچهر
دراج
استاد روابط بینالملل دانشگاه مسیحی تگزاس
m.dorraj@tcu.edu
10.22034/isj.2019.89415
بررسی پیامدهای کاهش و رکود ممکن نظام لیبرال با تمرکز بر عوامل تقسیم کننده جهان غرب، به ویژه افزایش سمی ناسیونالیسم، بومی گرایی، پوپولیسم، استبداد، ضد نهاد گرایی ، ضد مهاجر و ضد جهانی شدن احساسات، موضوع اصلی این مقاله است. ما استدلال می کنبم که در حالی که ایالات متحده پذیرای ناسیونالیسم اقتصادی بیشتر و حمایت از ملی گرایی در دولت ترامپ است، حمایت از نهادهای چند جانبه، که ریشه در نظم لیبرال دارند، به احتمال زیاد به طور قابل ملاحظه ای عقب نشینی خواهد کرد. انحلال نظم لیبرال مسلما راه را برای اختلال سیاسی در سراسر جهان باز خواهد کرد، و در همان زمان، تقسیم جهان غرب در دوره اتحاد چین با روسیه تحت رهبری پوتین به احتمال زیاد برای غرب چالش های جدیدی ایجاد می کند. با وجود رقابت آنها ، پکن و مسکو به دنبال راه هایی برای بهبود روابط دوجانبه با واشنگتن به منظور محدود کردن و مدیریت بهتر تنش کلی منطقه ای خواهند بود. شایان ذکر است که خطرات ناشی از رها کردن یک نظام لیبرال، که برای بیش از هفت دهه رفاه نسبی به همراه داشته است، و همچنین به عنوان چارچوبی قانونی و سازمانی برای حل تعارض بوده است، میتواند بسیار مخرب باشد.
ناسیونالیسم,پوپولیسم,غرب تقسیم,افزایش شرق,نظام لیبرال
http://www.isjq.ir/article_89415.html
http://www.isjq.ir/article_89415_0de1506bfe94532a9b68b8612d398686.pdf
مهدی ذاکریان
فصلنامه مطالعات بینالمللی با مشارکت انجمن علمی مطالعات صلح ایران فعالیت میکند.
فصلنامه مطالعات بین المللی
1735-2045
2676-5136
15
4
2019
04
21
زبان حقوق بینالملل؛ در بوته آزمون تک صدایی یا چند صدایی
19
30
FA
فرید
آزادبخت
0000-0002-1393-1969
استادیار عضو هیات علمی گروه حقوق عمومی، واحد کرمانشاه، دانشگاه آزاد اسلامی، کرمانشاه، ایران
f.azadbakht@iauksh.ac.ir
10.22034/isj.2019.89543
مواجهه حقوقدان، همانند برخورد زبان شناس، ادیب، فیلسوف و منطقدان با زبان نیست. با این حال محدودیت ها و ابهام های زبان طبیعی درصورت بندی مفاهیم حقوقی و تبیین واقعیت ها، رمز گشایی از متن ها و فهم عقلانیت حاکم بر ارزش های سیستم حقوقی بین المللی باعث می شود حقوقدان فراتر از مرزهای واقعی دانش حقوق و در محدوده ای بین منطق، زبان شناسی و فلسفه تحلیلی زبانی به تدارک نظریه ای مناسب مفاهیم، گزاره ها، متن ها، نرم ها، مدل های عقلانیت و نظریه های حقوقی پرداخته و اهتمام خود را صرف بازشناسی ماهیت، نوع و دلالت های منطقی آنها نماید. آنچه دشواری تدارک چنین نظریه ای را دوچندان می سازد خصلت دیالکتیک زبان حقوقی است، به این معنا که زبان حقوقی هم باید برای توصیف بی پیرایه و دقیق واقعیت ها و امور اعتباری حیات جمعی، واجد ظرفیت بیانگری، معناکاوی و رمزگشایی از متن های متین حقوقی باشد و درعین حال قابلیت بازنمایی و تدوین روشمند ارزش ها و الزام های حقوقی و قانونی را نیز دارا باشد. زبان حقوقی نوع خاصی از زبان های طبیعی به شمار می رود، درست مشابه هر زبان طبیعی دیگرو حتی افزون بر آن، فاقد درجات یقین، سطح دقت و شفافیت است که صرفا از زبان های صوری و نمادین ساخته است که منطق دانان آن را به منظور تبیین دقیق روابط ونسب موجود معرفتی در حوزه ریاضیات، منطق و فیزیک نوین بر پایه عقلانیت صوری به کاربسته اند. با این همه چالش، حقوق بین الملل، با آزمون دشوارتری مواجه است که چند صدایی و تکثر خوانش ها و تنوع معناها را به رسمیت بشناسد و یا اینکه در چنبره قدرت، به زبان سرکوب سوژه های سخن گو و خود رای تنزل یابد. <br />
زبان حقوقی,گزاره تحلیلی و ترکیبی,چند صدایی,معنا,متن,تاویل و تبیین,بشریت
http://www.isjq.ir/article_89543.html
http://www.isjq.ir/article_89543_38e37f0074e533a8f1c4ebadf621ef64.pdf
مهدی ذاکریان
فصلنامه مطالعات بینالمللی با مشارکت انجمن علمی مطالعات صلح ایران فعالیت میکند.
فصلنامه مطالعات بین المللی
1735-2045
2676-5136
15
4
2019
04
21
حقوق بشر و جامعه بینالمللی
31
41
FA
دومینیکا
دی فازیو
* فعال حقوق شهروندی ایتالیا
nika1975@libero.it
10.22034/isj.2019.89545
اعمال حقوق بشر این نظم و آزادی را منعکس می کند. اینها اصول کلیدی است که الهام بخش اعلامیه جهانی حقوق بشر در سال 1948 بود. عمل بین المللی، با این حال، نشان می دهد که در حالی که اهمیت حقوق بشرتقریبا درجهان به رسمیت شناخته شده است، در عمل اعمال حقوق به محدودیت های متعدد ختم می شود. به رغم مقدار قابل توجهی از مصوبه های قانونی در سراسر جهان در ترویج و حمایت از حقوق بشر، رشد ناسیونالیسم و بازگشت سیاست هویت باعث تولید حقوق بشر منعکس کننده نظمی طبیعی است که از آن آزادی های اساسی جریان می یابد. تبعیض و مانع گفت و گو می شود. افزایش محدودیت هایی که دولت ها بر آزادی رسانه ها تحمیل می کنند، مانع دیگری برای مبارزه با بی عدالتی است. با این وجود، جامعه بین المللی به اندازه کافی برای حل این مشکل اساسی کار نمی کند. سازمان ملل متحد هنوز اساس هر گونه تلاش برای ترویج امنیت، ثبات و رفاه با احترام کامل به کرامت انسانی و حقوق بشر را تشکیل می دهد. اصل مداخله بشردوستانه باید بیشتر مورد بررسی قرار گیرد، چرا که ممکن است راه حلی به سمت سیاست های موثرتر با هدف مقابله با نقض فاحش قوانین بین المللی بشردوستانه، از جمله نسل کشی، جنایات جنگی و جنایت علیه بشریت فراهم کند. با این حال، اعضای سازمان ملل متحد قادرنیستند و تمایلی به انجام اصلاحات و نوسازی سازمان و روش های آن ندارند، به خصوص با وجود شورای امنیت که نمادی منسوخ از سیاست قدرت قرن گذشته است. به طور مشابه، تأثیر شورای حقوق بشر باید افزایش یابد. موضوع حضوراعضایی که اعتباردموکراتیک آنها مشکوک بوده و آنهایی که به نظر می رسد آشکارا نسبت به حقوق بش بی احترامی می کنند باید بهتر در جهت ترویج استانداردهای حقوق بشر برای جلوگیری از تضعیف اعتبار سازمان ملل استفاده شود. از آنجایی که حقوق بشر تمام طیف از فعالیت های انسانی را پوشش میدهند، ملاحظه ویژه ای باید به حقوق زنان داده شود، درحالی که این حقوق در بسیاری از کشورها برای قرن ها نادیده گرفته شده اند. در سال های اخیر، به ویژه بعد از تصویب کنوانسیون سازمان ملل متحد در رفع کلیه اشکال تبعیض علیه زنان در سال 1979، اقدامات مهمی شکل گرفته اند. با این حال، دلیل قانونی قوی تر برای همه این مراحل باید شکل گیرد که برای جامعه بین المللی ابزاری موثر و کارآمد برای رسیدگی به موارد جدی تبعیض را تضمین کند و گام های مشخصی را به سوی شناخت واقعی نقش برابر زنان در تمام جوانب زندگی روزمره تبلیغ کند.<br />
حقوق بشر,جامعه بینالمللی
http://www.isjq.ir/article_89545.html
http://www.isjq.ir/article_89545_6a79f71aafaa8c611a4d1a270f70fbfc.pdf
مهدی ذاکریان
فصلنامه مطالعات بینالمللی با مشارکت انجمن علمی مطالعات صلح ایران فعالیت میکند.
فصلنامه مطالعات بین المللی
1735-2045
2676-5136
15
4
2019
04
21
پس از غرب: جنبش انتقادی در رشته روابط بینالملل
43
51
FA
آرشین
ادیب مقدم
استاد دانشگاه مطالعات مشرقزمین و آفریقا دانشکگاه لندن و همکاریکننده با دانشگاه کمبریج
aa106@soas.ac.uk
10.22034/isj.2019.89547
این مقاله، جنبشهای جدید در رشته روابط بین الملل را مورد بررسی قرار می دهد. روابط بین الملل با پیدایش جنبش انتقادی توانسته است پویایی بیشتری از خود به عنوان یک دانش تخصصی نشان دهد. لذا در این مقاله با تأکید ویژه بر نوشتۀ «پسا-غرب» در نظریه روابط بین الملل که به مفاهیم بهتر برای تجزیه و تحلیل سیاست های جهانی تبدیل می شود، می پردازیم. تلاش بر این است تا فهم بهتری از روابط بین الملل فراتر از سلطه نظریه های رایج در روابط بین الملل به ویژه دیدگاه های باختر زمین و اروپایی ارایه شود. در این راستا نویسنده از پژوهش های پیماشی و تجربی علمی بهره می برد.<br />
تئوری روابط بین الملل,پس از استعمار,نگرش اروپایی,شورش های عرب
http://www.isjq.ir/article_89547.html
http://www.isjq.ir/article_89547_024d0138f7acb6c8983ed771d80eb5f2.pdf
مهدی ذاکریان
فصلنامه مطالعات بینالمللی با مشارکت انجمن علمی مطالعات صلح ایران فعالیت میکند.
فصلنامه مطالعات بین المللی
1735-2045
2676-5136
15
4
2019
04
21
افراطگرایی خشونتآمیز در ساحل غربی: داستانی قدیمی با مفاهیم معاصر
53
74
FA
رابین
هاردی
استادیار گروه تاریخ و فلسفه فدانشگاه نونتانا، بوزان، ایالات متحده امریکا
robin.hardy@montana.edu
10.22034/isj.2019.89550
خشونت گسترده و طولانی مدت اسلام گرایان در ساحل غربی، سوالات مربوط به تاریخ این پدیده را مطرح می کند. این مطالعه به مقایسه ستیزه جویی اسلامی به رهبری دن فودیو (سوکوتو) و ال. حاج عمر تال (توکولور) در طول قرن نوزدهم و با بوکوحرام به رهبری محمد یوسف از سال 2002 میپردازد. منطقه مورد بررسی در این تحقیق به ایالات نیجریه، نیجر، چاد، بورکینافاسو، کامرون، گینه و سنگال محدود شده است. نشان دادن ارتباط بین دو دوره زمانی که این پدیده در شدید ترین حال بوده است، الگوهای کلیدی ایدئولوژیک و روش های شناختی را ظاهر می سازد. توجه به انگیزه، روش و راه هایی که جنبش های پیشین منحل شدند، الگویی برای اقدامات موثر ضد تروریسم ارائه می سازد
اسلامگرایی در آفریقا,افراط گرایی خشن در ساحل,بوکوحرام,آینده جهاد در ساحل غربی
http://www.isjq.ir/article_89550.html
http://www.isjq.ir/article_89550_b5b6701a74feb3986460b6528841639d.pdf
مهدی ذاکریان
فصلنامه مطالعات بینالمللی با مشارکت انجمن علمی مطالعات صلح ایران فعالیت میکند.
فصلنامه مطالعات بین المللی
1735-2045
2676-5136
15
4
2019
04
21
اسلامگرایان کویت: از یک موجودیت نهادینه شده تا تبدیل شدن به گروه مخالف
75
98
FA
لوسیانو
زاکارا
استادیار پژوهشگر دانشگاه قطر
lucianoz@yahoo.com
10.22034/isj.2019.89551
این مقاله سیر تکاملی گروههای سیاسی و انجمن های اسلامگرا ( اعم از شیعیان و سنی ها ) را از زمان استقلال کشور کویت در سال 1962 میلادی تا آخرین انتخابات مجلس این کشور که در سال 2016 برگزار گردید، مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرار می دهد. مقاله در پی آن است نقشی را که گروههای اسلامگرا در محیط نسبتا باز سیاسی که پس از تاسیس قانون اساسی ایجاد شده بود و همچنین حمایتهای مردمی را که این گروه ها در طول تاریخ مبارزات با وقفه و غیر مداوم انتخاباتی در کشور از آن برخوردار بودند، مورد بررسی قرار دهد. در ادامه تغییراتی را که گروه های اسلامگرای سنی مذهب در برخی از حوزه ها از قبیل نقش اپوزیسیون نهادینه شده که این نقش را تا قبل از وقایع بهار عربی بازی می کردند تا شیوه های غیر رسمی نشان دادن مخالفت خود پس از آن مقطع زمانی را مورد بررسی قرار داده و با این نتیجه گیری به پایان می رسد که این تحولات و دگرگونی ها بر حمایتهای مردمی که به گروه های اسلامگرا اعطا شده بود، به طرز منفی اثر خود را گذاشت و مانع نفوذ آنها در اثر گذاری سیاستگذاریهای این گروه ها در کویت شد و در نهایت باعث از دست رفتن فرصتی شد که قیامها و شورش هائی چون بهار عربی برای آنها فراهم ساخته بود.
اسلامگرایی,کویت,نهادمندی,گروههای مخالف
http://www.isjq.ir/article_89551.html
http://www.isjq.ir/article_89551_8e67c38f2b953f3d618a03e4c1dcf51a.pdf
مهدی ذاکریان
فصلنامه مطالعات بینالمللی با مشارکت انجمن علمی مطالعات صلح ایران فعالیت میکند.
فصلنامه مطالعات بین المللی
1735-2045
2676-5136
15
4
2019
04
21
دیپلماسی علم جمهوری اسلامی ایران در منطقه قفقاز جنوبی
99
131
FA
الهه
کولایی
0000-0001-9655-0995
استاد گروه مطالعات منطقهای دانشگاه تهران و مدیر مرکز مطالعات اوراسیایی مرکزی
ekolaee@ut.ac.ir
سیدمهدی
حسینی تقیآباد
دانشجوی دکتری تاریخ دانشگاه تهران و رئیس موسسه مطالعات قفقاز
mehdiabad@ut.ac.ir
10.22034/isj.2019.89553
دیپلماسی علم مفهومی است که بیش از هر مفهوم دیگری در قرن 21 توجه زیادی از کارشناسان را در حوزه موضوعات مربوط به روابط بین الملل به خود جلب کرده است و در این راستا لزوم درک بیشتر این موضوع رو به گسترش می باشد. منطقه قفقاز جنوبی به دلیل فاکتورها و مولفه های متعددی چون نزدیکی جغرافیائی و ارتباطات تاریخی با ایران ، یکی از مناطق مهم برای دیپلماسی جمهوری اسلامی ایران به شمار می آید. این منطقه بین کشورهای ایران، روسیه و ترکیه واقع شده است و ایران تنها کشوری است که با هر سه کشور واقع در آن دارای روابط رسمی سیاسی است. اما داشتن این روابط به این معنی نیست که روابط ایران با کشورهای منطقه در وضعیت مساعد و مطلوبی قرار دارد. با در نظر گرفتن وجود ظرفیتهای بالقوه در استفاده از دیپلماسی علم در روابط بین ایران و کشورهای واقع در منطقه قفقاز جنوبی ، فهم ارزیابی عملکرد ایران در این منطقه بسیار لازم و ضروری می باشد. این مقاله عمدتا در پی بررسی فرصتها و چالشهای استفاده از دیپلماسی علم به عنوان یک ابزار در روابط بین ایران با کشورهای واقع در منطقه قفقاز جنوبی است و همچنین تلاش می کند نقش بازیگران بیرونی را در استفاده از دیپلماسی علم در این منطقه مورد بررسی قرار دهد.<br />
ایران,دیپلماسی علم,قفقاز جنوبی,جمهوری آذربایجان,ارمنستان,گرجستان
http://www.isjq.ir/article_89553.html
http://www.isjq.ir/article_89553_819ec37e7f18302c43f28f264e9bcdbf.pdf